Chirurgie.

---

Op deze pagina willen wij u graag wat interessante chirurgische operaties laten zien. Deze pagina zal later uitgebreid worden met meer voorbeelden.

Hanna, een bijzondere patiënt......
Hanna, een vrolijke Engelse Cockerspaniël, kwam bij ons op de praktijk omdat ze al langere tijd erg last van haar ogen had. Ze had zoveel last dat je door het knijpen haar ogen nauwelijks kon zien. Desondanks begroette ze iedereen enthousiast. Bij nadere ooginspectie op tafel bleek ze last te hebben van trichiasis (=haren op het bovenooglid , die bij iedere lidslag het hoornvlies irriteren). Daarnaast had ze een overmaat aan voorhoofdshuid ,waardoor het bovenooglid naar binnen krulde (=entropion).

Deze combinatie van trichiasis/entropion van het bovenooglid komt speciaal voor bij rassen met te ruime kophuid op het voorhoofd in combinatie met zware oren. Rasgebonden zien we het bij: Bloedhonden, Chow Chow's, Shar Pei's, en een enkele keer bij een Engelse Cocker spaniël. Deze enkele spaniël betrof dus Hanna!

Door de voortdurende irritatie gaat de hond tranen en knijpt zijn ogen dicht. Hierdoor verergert de irritatie dan weer. Het oogslijmvlies (conjunctiva) raakt ontstoken en het hoornvlies wordt door de naar binnen gedraaide haren beschadigd. Als deze situatie lang blijft bestaan kan dit leiden tot ernstige beschadiging van het hoornvlies met blijvende littekens en pigmentatie.

De irritatie kan, vaak tijdelijk, verminderd worden door het oog dagelijks te beschermen met vit A zalf/olie. Voor de langere termijn is dit niet voldoende .  Een 'gewone entropion operatie' (operatief corrigeren van naar binnen krullend ooglid) of het verwijderen van een teveel aan kophuid geeft meestal onvoldoende of tijdelijk effect. 

Daarom besloten we de oogleden operatief te corrigeren vlgs de methode v.Stades. Hierbij verwijderen we de bovenooglidhuid, met de wimperachtige haren daarop, radicaal en laten we de wond (gedeeltelijk zonder huid) secundair genezen, waardoor het bovenooglid wordt bedekt met onbehaard littekenweefsel. Hierbij wordt de bovenooglidrand iets naar buiten gekruld waardoor de haren van het resterende deel van het bovenooglid en plooien de oogbol niet meer raken ,zodat ze het hoornvlies niet meer irriteren.

Het duurt enkele weken voor het uiteindelijke resultaat zichtbaar wordt, maar daarna bekijkt Hanna de wereld door "andere ogen"……….
Ze was altijd al een vrolijke hond, maar is nu ondernemender dan ooit!

De volgende operatie betreft een grote huidflaptransplantatie om een wonddefect te kunnen bedekken.

Huidflap transplantatie.

Tommy, een jonge kater, heeft op straat een ernstig ongeluk gehad ten gevolge van een aanrijding.
Beide achterpoten waren ernstig verwond. Van de linker achterpoot waren de letsels in zowel botten als weke delen (huid en spieren) dusdanig ernstig dat de poot geamputeerd moest worden.

Dit is natuurlijk naar, maar katten kunnen zich prima redden met 3 poten!
De pootamputatie is prima verlopen en de genezing van de betreffende operatiewond verloopt goed.

Tommy had echter op zijn andere achterpoot een lelijke huidwond aan de achterkant en zijkant van de hak, waar de huid er tot op het bot was afgeschaafd. Op de achterpoot zelf zit niet genoeg huid om dit defect te kunnen sluiten, en de wond wilde ook niet goed dichtgroeien, ondanks de nodige zorg. (speciale wondverbanden, wondzalf, antibiotica)

Oorzaken van de slechte wondgenezing zijn waarschijnlijk het gebrek aan rust in het wondgebied (hij heeft maar 1 achterpoot, dus die kan hij geen rust geven), en de aard van het letsel. Het trauma waarbij de wond is ontstaan heeft namelijk in dit geval het ook een sterk nadelig effect op het herstelvermogen van de huid.

Na 2 weken behandelen met onvoldoende resultaat is besloten om een huidflaptransplantatie te doen.
Het lastige hierbij is dat op de achterpoot zelf niet voldoende huid is om een flap te maken die het defect kan dichten. De enige optie is een (zeer) lange huidflap te maken vanaf de romp, en deze over de achterpoot naar het huiddefect op de hak te geleiden. Een dusdanig lange huidflap is alleen levensvatbaar als hij voorzien is van een bloedvat, dus voor deze operatie is een gedegen kennis van de anatomie van groot belang!

Onderstaande slideshow laat eerst de operatie schematisch zien, en daarna de foto's van de operatie bij Tommy.
De linker achterpoot is ten tijde van de operatie al 2 weken geleden verwijderd.
Dus:
-eerst wordt de huidflap vrijgeprepareerd,
-dan wordt aan de binnenzijde van de achterpoot een insnijding gemaakt die de huidflap naar de wond leidt,
-dan wordt de huidflap over de achterpoot gelegd in de aangebrachte insnijding,
-vervolgens wordt de huidflap vastgehecht. Dit zijn veel hechtingen, dus veel werk!
-daarna wordt de wond op de buik gesloten, wat wederom veel hechtwerk is. 

Al met al een ingrijpende operatie, maar hij heeft wel het gewenste effect gehad: de wond is genezen, en Tommy kon verder met zijn leven.
Tommy heeft ons verbaasd doen staan, want hij heeft dit alles zeer goed doorstaan, waarbij hij al die tijd vrolijk en lief is gebleven. Een kat met een sterk karakter!